دو روز از دو سال؛ این تمام سهم او از آزادی در آزادترین مملکت دنیاست. تمام سهمی که بخشی از حاکمیت از حقوق اولیه‌ی انسانی برای او قائل شده؛ تمام بویی که این حاکمیت از انسانیت برده: دو روز از دو سال. یا حتی شاید کمتر؛ کمتر به اندازه‌ی همه‌ی آن دیگرانی که هنوز از همین دو روز ها هم سهمی نداشته‌اند. آنها که هنوز چیزی از همین انسانیت‌های دو روزه و گذرای حاکمان هم از بالای دیوارها به سراغشان نیامده....
به هر حال آمدنت را به فال نیک میگیریم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر